توماس ادیسون
توماس ادیسون ادیسون به خانه بازگشت و یادداشتی به مادرش داد.گفت:این را آموزگارم داده و گفت که فقط مادرم بخواند.مادر در حالی که اشک در چشمانش داشت،برای کودکش خواند:فرزند شما یک نابغه است و این مدرسه برای او کوچک است.آموزش او را خود بر عهده بگیرید ...
سال ها گذشت...مادرش از دنیا رفته بود.روزی ادیسون که اکنون بزرگ ترین مخترع قرن بود،در خانه خاطراتش را مرور می کرد.برگه ای در میان شکاف دیوار او را کنجکاو کرد.آن را در آورد و خواند.در آن نوشته بود:کودک شما بسیار کودن است!از فردا او را به مدرسه راه نمی دهیم.
ادیسون ساعت ها گریست و در خاطراتش نوشت:
توماس آلوا ادیسون،کودک کودنی بود که توسط یک مادر قهرمان،به نابغه ی قرن تبدیل شد...
تقدیم به مادرانی که الفبای عشق را نگاشتند♥♥♥♥
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
نه وبلاگ شما خیییییییلی قشنگ تر از وبلاگ منه این حرفو نزنین
منم یه داداش دارم همسن شماست خیلیم دوسش دارم
میدونی تو داری چیکار میکنی؟؟؟؟با احساسات همه ی مامان های مهربونی که با عشق برا بچه هشون مینویسن هیچ،همه ی نوجوان هایی که خاطره مینویسن هیچ،مامان هایی که منتظرن دامنشون سبز بشه هیچ،تو با احساسات مـــــــــــــــ
